Τι συμβαίνει με
τους βουλευτές της ΝΔ; Ας δεχτούμε ότι
αρχικά αντιμετώπισαν με κατανόηση και υπομονή τα Μνημόνια, όπως και πολλοί
Έλληνες πολίτες, πιστεύοντας ότι μετά από λίγα δύσκολα χρόνια η κατάσταση θα
βελτιωθεί. Πλέον είναι ολοφάνερο στο καθένα ότι σκοπός των Μνημονίων είναι η
εκκαθάριση της Ελληνικής δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Γιατί εξακουλουθούν
να υποστηρίζουν μια πολιτική ΠΑΣΟΚ που καταστρέφει τη χώρα; Γιατί διακινδυνεύουν τη πολιτική τους καριέρα και την ελευθερία τους;
Δυστυχώς οι
περισσότεροι βουλευτές όλων των κομμάτων βάζουν το προσωπικό συμφέρον πάνω από
το δημόσιο. Όμως και με αυτό το κριτήριο η στάση τους είναι πέρα για πέρα
λανθασμένη καθώς κάνουν δύο συλλογιστικά σφάλματα : α) επικεντρώνονται στο
βραχυχρόνιο και αδιαφορούν για το μακροχρόνιο β) θεωρούν ότι οι συνθήκες του
παρελθόντος θα εξακολουθήσουν να ισχύουν και στο μέλλον.
Μπορούμε να
διακρίνουμε τρείς βασικές κατηγορίες στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ που υποστηρίζουν
την πολιτική ΠΑΣΟΚ για διαφορετικούς λόγους
: α) όσοι εξελέγησαν με τη στήριξη του κ. Σαμαρά β) όσοι πολύ δύσκολα
εκλέγονται στις επόμενες εκλογές γ) όσοι
φοβούνται τη διαγραφή
Μια μερίδα
κυρίως νέων βουλευτών εξελέγησαν με τη στήριξη του κ. Σαμαρά και «κάθονται
προσοχή» μπροστά του. Γνωρίζουν ότι σε περίπτωση που εναντιωθούν στον πρόεδρο
δεν έχουν καμμία ελπίδα επανεκλογής. Ένα άλλο τμήμα της Κ.Ο. πιστεύει ότι ούτως
η άλλως δεν πρόκειται να εκλεγεί με δεδομένη τη μείωση των ποσοστών της ΝΔ.
Έτσι προσπαθεί να «κρατήσει» όσο το δυνατόν περισσότερο την «βουλευτική καρέκλα».
Τέλος ένα τρίτο κομμάτι που εκλέγεται στις επόμενες εκλογές χωρίς τη στήριξη
του κ. Σαμαρά, φοβάται τη διαγραφή σε περίπτωση εναντίωσης στην ασκούμενη
πολιτική.
Οι προσεγγίσεις
τους είναι κοντόφθαλμες διότι φτάνουν μέχρι τις επόμενες εκλογές μόνο.
Ταυτόχρονα κάνουν το συλλογιστικό σφάλμα
να θεωρούν ότι αυτό που συνέβαινε στο παρελθόν θα εξακολουθήσει να συμβαίνει
και στο μέλλον. Ότι συνέβαινε στο παρελθόν οφειλόταν σε συγκεκριμένες συνθήκες και αιτίες και εάν
αλλάξουν αυτές, αλλάζει και το αποτέλεσμα. Ο Ηράκλειτος μιλάει για συνέχεια και
ασυνέχεια.
Είναι αλήθεια
ότι στο παρελθόν οι προσπάθειες δημιουργίας άλλου κεντροδεξιού κόμματος, βραχυχρόνια ή μακροχρόνια, έχουν αποτύχει ( ΔΗΑΝΑ, ΠΟΛΑΝ, ΚΕΠ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ). Επιβάλλονται μερικές
παρατηρήσεις. Πρώτον, κάποια κόμματα όπως το ΛΑΟΣ είχαν για μεγάλο χρονικό
διάστημα επιτυχία. Δεύτερον, μπορεί τα κόμματα να απέτυχαν αλλά όχι και τα
πρόσωπα. Ο κ. Στεφανόπουλος έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Σαμαράς
Πρωθυπουργός, ο κ. Αβραμόπουλος αντιπρόεδρος και σημαίνων υπουργός, βουλευτές
του ΛΑΟΣ υπουργοί. Τέλος, η πρόσφατη προσπάθεια της ΔΗΣΥ απέτυχε από λάθος
πολιτικές επιλογές. Εάν είχε επιλέξει αντιμνημονιακή στάση, όπως οι ΑΝΕΛ, κατά
πάσα πιθανότητα θα ήταν τώρα τρίτο κόμμα.
Έχουμε πολλά πρόσφατα
παραδείγματα ασυνέχειας στην πολιτική ζωή της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ διαχρονικά
ήταν ένα κόμμα που οριακά έμπαινε στη Βουλή, έφτασε σε ποσοστά 30%. Η ΧΑ ενώ
βρισκόταν σε ποσοστά κάτω του 1% έφτασε δημοσκοπικά το 15%. Ενώ το πολιτικό
σύστημα ήταν δικομματικό έχει γίνει πολυκομματικό κ.ο.κ.
Έτσι δεν
σημαίνει ότι κάθε προσπάθεια δημιουργίας νέου κόμματος στο κεντροδεξιό χώρο θα
αποτύχει επειδή αυτό συνέβαινε στο παρελθόν.
Στο παρελθόν δεν
υπήρχε καμία ποινική δίωξη πολιτικών για κανένα ζήτημα. Έχουν αρχίσει διώξεις
για «μίζες». Μπορεί μια νέα κυβέρνηση να αλλάξει τη νομοθεσία και να ασκηθούν
διώξεις και για πολιτικές επιλογές που
είναι ενάντια στα συμφέροντα του λαού ή ενάντια σε προεκλογικές εξαγγελίες.
Καλά θα κάνουν οι αρμόδιοι υπουργοί να κατασκευάσουν επειγόντως υπερσύγχρονες
φυλακές για πολιτικούς γιατί οι συνθήκες
στις ελληνικές φυλακές είναι άθλιες.
Με αλλαγή στάσης
στη εφαρμοζόμενη πολιτική και προσχώρηση σε άλλο κόμμα οι τρείς κατηγορίες της
κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ θα πετύχουν : α) η πρώτη αυτόνομη πολιτική
οντότητα β) η δεύτερη την επανεκλογή της γ) η τρίτη την ελεύθερη
έκφραση της άποψης χωρίς φόβο διαγραφής.
Η Δικαιοσύνη, η Θρησκεία και το εκλογικό σώμα αναγνωρίζουν
την ειλικρινή μεταμέλεια εάν γίνει εγκαίρως δηλαδή πριν «σφυρίξει η λήξη» της
κοινοβουλευτικής περιόδου. Η μια εναλλακτική
είναι η καταστροφή της χώρας, το τέλος της πολιτικής τους καριέρας και πιθανές
ποινικές διώξεις. Υπάρχει και άλλος δρόμος.
Σπύρος
άνεργος
